روش های انفجاری که معمولاً در استخراج معادن روباز استفاده می شود

طبقه بندی روش های انفجار

در معادن روباز، روش‌های رایج انفجار به شرح زیر است:

با توجه به طبقه بندی زمان تاخیر انفجار: انفجار همزمان، انفجار میلی ثانیه ای، انفجار میلی ثانیه ای.

بر اساس طبقه بندی روش انفجار: انفجار سوراخ کم عمق، انفجار سوراخ عمیق، انفجار محفظه، انفجار میلی ثانیه ای با حفره چند ردیفی، انفجار اکستروژن چند ردیفه سوراخ، انفجار دیگ شارژ، انفجار کاربرد خارجی، فن آوری راه اندازی سوراخ توسط سوراخ.

پنج روش متداول انفجار

انفجار سوراخ کم عمق

طبقه بندی روش های انفجار

در معادن روباز، روش‌های رایج انفجار به شرح زیر است:

با توجه به طبقه بندی زمان تاخیر انفجار: انفجار همزمان، انفجار میلی ثانیه ای، انفجار میلی ثانیه ای.

بر اساس طبقه بندی روش انفجار: انفجار سوراخ کم عمق، انفجار سوراخ عمیق، انفجار محفظه، انفجار میلی ثانیه ای با حفره چند ردیفی، انفجار اکستروژن چند ردیفه سوراخ، انفجار دیگ شارژ، انفجار کاربرد خارجی، فن آوری راه اندازی سوراخ توسط سوراخ.

پنج روش متداول انفجار

انفجار سوراخ کم عمق

قطر سوراخ مورد استفاده برای انفجار حفره کم عمق کوچک است، به طور کلی حدود 30 تا 75 میلی متر، و عمق سوراخ به طور کلی زیر 5 متر، گاهی اوقات تا 8 متر است.در صورت حفاری با واگن حفاری سنگ، می توان عمق سوراخ را افزایش داد.

کاربرد:

انفجار حفره های کم عمق عمدتاً در تولید معادن یا معادن روباز کوچک، کوادیت، حفر تونل، انفجار ثانویه، پردازش پکیج کوه روباز جدید، تشکیل مسیر حمل و نقل ترانشه تک دیواره روباز در دامنه تپه و برخی دیگر از موارد خاص استفاده می شود. انفجار

انفجار سوراخ عمیق

انفجار حفره عمیق یک روش انفجار است که از تجهیزات حفاری برای حفر سوراخ های عمیق تر به عنوان فضای شارژ مواد منفجره مین استفاده می کند.انفجار سوراخ عمیق در معدن روباز عمدتاً انفجار تولیدی نیمکتی است.انفجار چاله عمیق یک روش انفجاری پرکاربرد در معادن روباز است.عمق سوراخ معمولاً 15 تا 20 متر است.دیافراگم 75 ~ 310 میلی متر است ، دیافراگم معمولاً مورد استفاده 200 ~ 250 میلی متر است.